Τα βήματα που δεν έφτασαν ποτέ

Έτσι, σαν σε όνειρο,
θα ξεκινήσουμε ένα πρωί της άνοιξης.
Κι όλα αυτά που ποτέ δεν καταφέραμε να κάνουμε, θα μείνουν πίσω.
Θυμάσαι που σου είπα:
Θα πάμε εκεί που θολώνει ο ορίζοντας και χάνεται η ματιά;
Στη Γη των ανέμων,
στις θάλασσες της μουσικής.

Κάθε φορά ονειρεύομαι στην άνεση του γραφείου μου
Και κάθε φορά αποκοιμάμαι αταξίδευτος.

08/04/04